Wednesday, November 10, 2010

အမွန္ဘ၀မွ ကမၻာသစ္သို႕

ဇာတ္နာစရာအျဖစ္အပ်က္ေတြ
ေမ့ျပစ္လို႕လည္းမျဖစ္ေပဘူး
တႏုံ႕ႏုံ႕တသသ ျပန္ခံစားရင္းနဲ႕လည္း
လမ္းေပ်ာက္ေနလို႕မရ
လမ္းဆုံးရင္ရြာေရာက္တယ္ဆိုပီး
ေလွ်ာက္ခ်င္သလိုေလွ်ာက္ေနလို႕လည္း
မျဖစ္ေပဘူးထင္ရဲ႕
တြင္းနက္ေထာက္ေခ်ာက္ေတြ
သိုင္းကြက္နင္းကာ ေရွာင္ၾကေဟ့။

ဒီမိုကေရစီက်ကြဲတဲ့ဒီည
အိပ္မက္လွလွမက္ဖို႕ ဆုမေတာင္းဘူး
အိပ္မက္ရုိင္းေတြနဲ႕ ႏုိးမွ
ကဗ်ာလွလွ ရမယ္ ဘ၀ကၾကမ္းတယ္ေလ
က်ေနာ္အိတ္ဇစ္ထဲမွာပဲ ေနဦးမယ္
လူေတြေလွ်ာက္ေျပးေနရတုန္းပဲ
တရားမွ်တမႈ ခ်မ္းသာမႈေတြ ဆင္းရဲေနတုန္းပဲ။

ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ ေရငတ္သလို
ဆာေလာင္ေနတဲ့
ဒီလြတ္လပ္မႈတရားမွ်တမႈ
ဘုတ္အုပ္ေတြမွာမေရးဘဲရရင္
သိတ္ေကာင္းမွာပဲ
အဲဒီႏွလုံးသားေတြကို
အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲထည့္ၿပီး
လွည့္ေလွ်ာ္ပစ္လိုက္ခ်င္စမ္းပါဘိ။

အမွန္တရားနဲ႕ အရွိတရား
ဘယ္ေတာ့မွ ညားၾကမလဲ
သူတို႕တေတြရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကမွ
ကမၻာသစ္တည္လိမ့္မယ္။

ေခါက္ထားမည္႔စာကိုဒီေနရာမွာေရးပါ

No comments:

Post a Comment