တပိုတိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳ အပိုင္း ၁

က်ေနာ္ ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားဘ၀ ျဖတ္သန္းစဥ္ကာ လ ဗဟိုစစ္ေရးဌာနတြင္ စစ္ေရးဌာနအတြင္းေရးမႉး အထိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း တိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳမွာ အနည္းငယ္သာရွိေပသည္။ ထိုတိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွာ ေကာ့မူးရာ၀မ္းခစခန္း တိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳ ဥဴးသုထ တိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံ နဲ႕ တပို တုိက္ အပြဲအေတြ႕အႀကံဳတုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္အေနျဖင့္ ပထမတိုက္ပြဲ၂ ခုျဖစ္တဲ့ ေကာ့မူးရာ၀မ္းခနဲ႕ ဥဴးသုထ တိုက္ပြဲအေတြ႕ အႀကံဳမ်ားကို ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပီးျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီတခါ ေတာ့ က်ေနာ္ ေရးမယ္လို႕ အခ်ိန္အေတာ္ အၾကာကတည္းက ရည္ရြယ္ထားခဲံတဲ့ တပိုတိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳကို တင္ျပသြားပါ့မယ္။ က်ေနာ့္အတိုက္အပြဲအေတြ႕အႀကံဳ ဆိုတာကလည္း ရန္သူနဲ႕ ႏွစ္ဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ သူပစ္ကိုယ္ပစ္ အေနအထားမ်ဳိးအထိ က်ေနာ္ တႀကိမ္တခါမွ မႀကံဳဆုံခဲ့ဖူးပါ။ သို႕ေသာ္လည္း လက္နက္ေတြနဲ႕ ပစ္ခတ္ေနတဲ့ အသံေတြၾကားေနရတယ္ ဒီပစ္ခတ္တဲ့ လက္နက္ေတြရဲ႕ ထိေရာက္တဲ့ ဧရိယာအ၀န္းအ၀ိုင္းအတြင္းမွာ က်ေနာ္ရွိေနတယ္ ယခု ေနာက္ဆုံးတင္ျပမဲ့ တပိုတိုက္ပြဲမွာ ေတာ့ ဘယ္လိုရန္သူကို တုန္႕ျပန္တိုက္ခုိက္သင့္တယ္လို႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ အ၀န္းအ၀ိုင္းတြင္မွာပါ၀င္ခဲ့တယ္ စတဲ့ အေျခအေနေတြအေပၚမွာ မူတည္ေရးသားထားတဲ့ တုိက္ပြဲအေတြ႕အႀကံဳေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ တပိုဆိုတဲ့ ေနရာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီတိုင္းပုေလာၿမိဳ႕နယ္ ပုေလာနဲ႕ ၿမိတ္အၾကားက ရြာေလးတရြာပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ အဲဒီတပိုတိုက္ပြဲက ေတာ့ ပထမဆုံးအဲဒီရြာမွာျဖစ္တဲ့တိုက္ပြဲေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအႀကိိမ္မတိုင္ခင္ကလည္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ နဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္က န၀တ စစ္အစိုးရ၇ဲ႕ တပ္ဖြဲ႕ေတြအၾကား တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ပြားခဲ့ဖူးရာမွာ တပိုရြာကေစတီးအနီးျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့တိုက္ပြဲမွာ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္က တပ္စုမႉး ေဇာ္ႏုိင္ေအာင္ (ထား၀ယ္ေကာလိပ္ ပထမႏွစ္သို႕မဟုတ္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသား) ထား၀ယ္ က်ဆုံးခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ပါ၀င္ပီးျဖစ္ပြားခဲ့တာက ဒုတိယႀကိမ္ျဖစ္ပါတယ္။ အစက အဲဒီရြာမွာ တိုက္ပြဲျဖစ္မယ္လို႕ ထင္မထားခဲ့ပါ။ အခ်ိန္က ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၇ ရက္ေန႕ျဖစ္ပါတယ္။ စတင္ျဖစ္ပြားခ်ိန္က မနက္ ၁၀ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတိုက္ပြဲမျဖစ္ပြားခင္အေျခအေနေလးေတြကို အရင္ေရးသားတင္ျပရင္ ပိုပီးသင့္ေတာ္မယ္ထင္လို႕ အဲဒီတိုက္ပြဲမတိုင္မီက ေနာက္ခံအေျခအေနေလးေတြကို ျပန္လည္တင္ျပပါရေစ။ ၁၉၉၂ မွာ မကဒတ (ABSDF)ကြဲၿပီးစကာလ မွာ ျမန္မာျပည္ေတာင္ပိုင္း ေကအန္ယူ တပ္မဟာ ၄ ေဒသ ၿမိတ္ထား၀ယ္ခရုိင္မွာ အေျခစိုက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႕ေတြမွာ တပ္ဦးမကြဲခင္က တပ္ရင္း ၂၀၁ မင္းသမီးစခန္းတပ္ဖြဲ႕နဲ႕ တပ္ရင္း ၂၀၃ မို႕ေတာင္စခန္းတပ္ဖြဲ႕ ၂ ခုသာရွိေပမဲ့ တပ္ရင္း ၅ ခုအထိျဖစ္လာပါတယ္။ ၂၀၁ က ၃ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ အၾကမ္းအားျဖင့္ ေခၚမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၁ (ႏုိင္) က်ေနာ္တို႕ ၂၀၁ (မိုး) ကိုေက်ာ္ယ် တို႕နဲ႕ ၂၀၁ ဘက္မလိုက္ ကို၀င္းထိန္(ထက္ေအာင္ေက်ာ္)တို႕ျဖစ္ၿပီး ၂၀၃ (ႏုိင္) ကိုေသာင္းထြန္း တို႕နဲ႕ ၂၀၃ (မိုး) ကိုထိန္လင္း တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁ (မိုး) ကိုေက်ာ္ယ်တို႕က ၂၀၂ အေနနဲ႕ရပ္တည္ဖို႕အေတာ္ကိုႀကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။ တပ္မဟာမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီး ေအာ္လီဗာက တပ္ရင္းအသစ္နံပါတ္နဲ႕ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ အႀကံေပးလို႕ဆက္လုပ္ျဖစ္သလား မလုပ္ျဖစ္သလား ဆိုတာ က်ေနာ္လဲ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေအဘီ စစ္ဆင္ေရးအစည္းအေ၀းေတြမွာ တပ္မဟာမႉးကပဲ အႀကံေပးလို႕ က်ေနာ္တို႕ဆိုရင္ ၂၀၁ (ဇင္ေယာ္) ဘက္မလိုက္ဆိုရင္ ၂၀၁ (လင္းယုန္) လားမသိဘူးျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၃ ႏွစ္ရင္းကေတာ့ ၂၀၃ ဂ်ဳိးသန္းနဲ႕ ၂၀၃ စြန္ရဲ ဆိုပီး လူပုဂၢိဳလ္နာမည္ေတြအစား ငွက္နာမည္မ်ားနဲ႕ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ခြဲျခားသတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ န၀တ ကလည္း တခ်ိန္တည္းမွာ အမ်ဳိးသားညီလာခံကို က်င္းပဖို႕စိုင္းျပင္းလာေနပါတယ္။ ပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ဒီေအဘီစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ရာမွာ တပ္မဟာမႉးက စစ္ဆင္ေရးမႉးတာ၀န္နဲ႕ က်ေနာ္တို႕တေတြက စစ္ဆင္ေရးအဖြဲ႕၀င္တာ၀န္မ်ားကို ခြဲေ၀တာ၀န္ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဒီေအဘီစစ္ဆင္ေရးအဖြဲ႕၀င္ေတြက က်ေနာ္တို႕ ၂၀၁ (ဇင္ေယာ္)မွ က်ေနာ္ (ရဲေဘာ္ေက်ာ္ထင္) ၂၀၁ လင္းယုန္မွ ရဲေဘာ္၀င္းထိန္ (ကိုထက္ေအာင္ေက်ာ္) ၂၀၃ ဂ်ဳိးသိန္းမွ ရဲေဘာ္ေအာင္သန္း နဲ႕ ၂၀၃ စြန္ရဲမွ ရဲေဘာ္ထိန္လင္း တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က တပ္ရင္းမႉးေတြကေတာ့ ၂၀၁ ဇင္ေယာ္တြင္ ရဲေဘာ္ေဇာ္သန္း။ ၂၀၁ လင္းယုန္တြင္ ရဲေဘာ္ ေသာင္းညႊန္႕(ခ )ေလေဘး ၊ ၂၀၃ ဂ်ဳိးသိန္းတြင္ ၇ဲေဘာ္ ၂၀၃ စြန္ရဲတြင္ ရဲေဘာ္ထိန္လင္းနဲ႕ ၂၀၂ သုိ႕မဟုတ္ ၂၀၁ (မိုး)တြင္ ရဲေဘာ္ေက်ာ္ယ် တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္က ဒီေအဘီစစ္ဆင္ေရးတာ၀န္နဲ႕ တပ္ရင္းရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးတာ၀န္ ကို တာ၀န္ယူရပါတယ္။ က်ေနာ္က ဒီေအဘီ စစ္ေၾကာင္း ၃ နဲ႕အတူ လိုက္ပါဖို႕ တာ၀န္ၾကပါတယ္။ ဒီေအဘီ စစ္ေၾကာင္း ၃ ဟာ ေတာင္ပိုင္း ေဒသမွာ အဲဒီအခ်ိန္က အင္အားအေတာင့္တင္းဆုံးလို႕ဆိုရင္မမွားပါဘူး။ ဒုတိယပိုင္းကို မၾကာမီ ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။ ေခါက္ထားမည္႔စာကိုဒီေနရာမွာေရးပါ