ေလာကမာရဇိန္ ႏွင့္ ေရြေတာင္စားေစတီဘုရားႀကီး၀င္းအထဲတြင္ က်ေနာ္တို႕ ၈ ရက္ ေန႕ညေနပိုင္းေလာက္အထိ ေဟာေျပာမႈမ်ားကို ေက်ာင္းသားမ်ားက ေဟာေျပာမႈမ်ားကို ျပဳ လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေဟာေျပာမႈစင္ျမင့္ အခမ္းအနားမႉးတာ၀န္ကိုေတာ့ က်ေနာ္ကပဲတာ၀န္ယူၿပီး ကိုမ်ဳိးသိန္းက ေဟာေျပာမည့္သူမ်ား မည္သည့္အရာမ်ားေဟာေျပာမည္နည္းဟူသည္ကို အၾကမ္းေရးသားလာေသာ စာရြက္မ်ားကို ဖတ္ရႈကာ အၾကမ္းမ်ဥ္းစိစစ္ေပးပါသည္။ ထိုသို႕ ေဆာင္ရြက္မႉကို ၉ ရက္ေန႕ႏွင့္ ၁၀ ရက္ေန႕မ်ားတြင္ ပို၍ျပဳလုပ္လာရပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၿမိဳ႕တြင္ ေခတ္ပညာတတ္တေယာက္ျဖစ္ၿပီး စိတ္သိတ္မမွန္သည့္ ကိုဇာနည္ ဆိုသည့္ အစ္ကို တေယာက္က သူေဟာေျပာမည္ဟု အတင္းအဓမၼေတာင္းဆုိလာသျဖင့္ က်ေနာ္တို႕က ေဟာ ေျပာခြင့္ျပဳလုပ္ရာ အခုျမန္မာျပည္မွာ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းၿပီး ဆန္ေစ်းႀကီးလာတာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ဆန္တျပည္ ထား၀ယ္မွာ အစိတ္ျဖစ္ေနလဲ ထမင္းမစားဘဲေသတဲ့ မသာ ရွိလို႕လား ဟူ၍ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ သူ၏ေဟာေျပာခ်က္က မဆလ စစ္အစိုးရကို သြားေထာက္ခံသလို ဘာမွျပည္သူေတြဒုကၡမေရာက္ေသးသလို ျဖစ္သြားရာ တက္ေရာက္လာ ေသာ ျပည္သူေတြက ၀ိုင္းဆြဲခ်လိုက္သျဖင့္ ထိုသူဆင္းသြားခဲ့ရသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္သည္ က်ေနာ္တြင္တာ၀န္ရွိသလိုျဖစ္သြားၿပီး ကိုတင္ေလး တို႕ က်န္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးနားလည္သူ လူႀကီး တခ်ဳိ႕တို႕က ထိုအတိုင္းတခါတည္းေဟာေျပာခြင့္တန္း၍မေပးရန္ ေျပာခ်င္သည္မ်ားကို အ ၾကမ္းေရးသားလာရန္ အနည္းဆုံး အခ်ဳပ္ေရးသားလာခိုင္းရန္ အႀကံေပးၾကသျဖင့္ ထိုကဲ့သုိ႕ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့ပါသည္။ ထိုပထမေန႕ ရွစ္ရက္ေန႕သပိတ္အား မၿပီးဆုံးမွီမွာပင္ က်ေနာ္တို႕ အားလုံးခဏညိွႏိႈင္းတုိင္ပင္လုိက္ၿပီး ထား၀ယ္တနယ္လုံးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢကို တရား၀င္ဖြဲ႕စည္းလိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ထိုသပိတ္အား ဦးဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ္က ေက်ညာေပးလိုက္ပါသည္။ ညိွႏိႉင္းတိုင္ပင္မႈမ်ားက အစကတည္းကပင္ က်ေနာ္တို႕အစည္း အေ၀းလုပ္ခ်ိန္ကတည္းက အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည့္ ဘုရားႀကီး၀င္းရဲ႕ လမ္းမအေရွ႕ေျမာက္ဘက္ က ေဇယ်၀တီေက်ာင္းတိုက္အား သပိတ္စခန္းအျဖစ္ ညအိပ္ရပ္နားစခန္းခ်ရန္ ဆုံးျဖတ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႕သပိ္တ္ညေနေစာင္းရပ္နားမည့္အခ််ိန္တြင္ လူစုမခြဲဘဲ သပိတ္စခန္းခ်မည့္ေနရာအလြယ္တကူေရြးခ်ယ္ႏုိင္မႈမွာလည္း ႀကိဳတင္ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြး ထားႏုိင္မႈမ်ား၏ အက်ဳိးဆက္ရလာဒ္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္ကတင္ျပရာ ဘာမွအျငင္းမပြား ၾကဘဲ သူတို႕အားလုံးက ဆက္လက္၍သာ ေဆာင္၇ြက္ရန္ေျပာခဲ့သေဘာတူခဲ့ၾကသျဖင့္ ရွစ္ေလးလုံးေန႕တြင္ပင္ လူလုံးမကြဲသြားဘဲ ညအိပ္ၿပီး အတူစုစည္း ေဆြးေႏြးကာ သပိတ္ ဆက္သြားမည္အတြက္ ဆက္လက္ျပင္ဆင္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။
က်ေနာ္တုိ႕သည္ ေဇယ်၀တီ ေက်ာင္းတုိက္အတြင္းတြင္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ၇၀ ေက်ာ္ ၈၀ ခန္႕ဆက္လက္စုစည္း ႏုိင္ခဲ့ၾက သည္။ ထိုရဲေဘာ္မ်ားကို အေသခံ၇ဲေဘာ္မ်ားဟု သတ္မွတ္ ကာ လက္ပတ္နီိမ်ားေနာက္ပိုင္း ရက္ျဖစ္သည့္ ၉ ရက္ ႏွင့္ ၁၀ ရက္ေန႕မ်ားတြင္ ထုတ္ေပးခဲ့ ၾကသည္။ ထုိရဲေဘာ္မ်ားကို က်ေနာ္တို႕တကယ္ပဲအားကိုးခဲ့ၾကရသည္။ ေဇယ်၀တီေက်ာင္း ၀င္း၏ ေျမာက္ဘက္မုဒ္ အ ေနာက္ဘက္မုဒ္ ႏွင့္ ေတာင္ဘက္မုဒ္မ်ားတြင္ တမုဒ္ ကို ၂၀ ေက်ာ္စီခန္႕ ကင္းအေစာင့္ခ်ထား ရပါသည္။ ထိုေက်ာင္း၀င္းအတြင္းထဲတြင္ သပိတ္ကို ဆက္လက္ဦးေဆာင္မည့္သူမ်ားကို က် ေနာ္တို႕အားလုံးကပင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ကုိတင္ေလးကပင္ အၾကံျပဳပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕က သေဘာတူမတူ ၀ိုင္း၀န္း ဆုံးျဖတ္ၾကပါသည္။ က်ေနာ္တို႕သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ ၁၁ ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ၄င္းတို႕မွာ ကိုတင္ေလး၊ ကိုအတာ၊ ကိုဟုတ္ၾကည၊္ က်ေနာ္(ကိုေက်ာ္ထင္)၊ ကိုမ်ဳိးသိန္း၊ ကိုမင္းေဇာ္ေရႊ၊ ကိုၾကည္ရွိန္၊ ကို၀င္းေအာင္၊ ကိုေက်ာ္ ေအာင္(ဘီအီး)၊ ကိုေက်ာ္ ေအာင္ (စိတ္ပညာ) ႏွင့္ ထြန္းေက်ာ္ေမာင္(ထား၀ယ္ေကာလိပ္) တို႕ စုစုေပါင္း ၁၁ ဦးျဖစ္ပါသည္။ ထုိ ၁၁ ဦးသည္ ထား၀ယ္တနယ္လုံးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢစ တင္ေပၚေပါက္ေရး ထား၀ယ္တနယ္လုံးတြင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈစတင္ျဖစ္ေပၚေရး ဆက္ လက္ျဖစ္ေပၚေရး အတြက္ တကယ့္ကို မုိးထဲေရထဲအၾကား မည္သူမွ်အရဲစြန္႕ေခါင္းမေဆာင္ႏုိင္ ေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ရဲခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၿပီးထို ၁၁ ေယာက္၏ ဦးေဆာင္မႈ ကိုယုံယုံ ၾကည္ၾကည္ျဖင့္ အေသခံဟုသတ္မွတ္ကာ က်ေနာ္တုိ႕ ႏွင့္ေဇယ်၀တီေက်ာင္းတိုက္ အတြင္းတြင္သပိတ္စခန္းကို ၈ ရက္ေန႕ညေနမွစတင္၍ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္သည့္ အထိ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ တကယ့္ရဲေဘာ္ရဲဘက္ comrade မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္ ျပည္တြင္း တိုက္ပြဲ၀င္မႈတြင္ မတ္လ ၁၃ ဖုန္းေမာ္က်ၿပီးေနာက္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေပၚတီကိုေအာက္မွ မျပန္ဘဲဆက္လက္တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကသူမ်ား ရွစ္ရက္ေန႕ညေနတြင္ အိမ္မျပန္ဘဲ ေဇယ်၀တီ ေက်ာင္း၀င္းအတြင္းတြင္ ဆက္လက္စုစည္းတုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူမ်ားသည္ က်ေနာ္ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးျဖတ္သန္းမႈမ်ားတြင္ တကယ့္ကိုရဲေဘာ္ရဲဘက္ပီသေသာ comrade မ်ားဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ထိုအ်ထက္ေဖၚျပပါ ၁၁ ေယာက္သည္ ထား၀ယ္တြင္ ထိုအခ်ိန္က တကယ့္သူရဲေကာင္းမ်ားပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ လူတိုင္းက ထိုရွစ္ရက္ေန႕ညတြင္ စစ္တပ္က ေဇယ်၀တီေက်ာင္းတုိက္ကို လာ၀ိုင္းလိမ့္မည္ဟု တြက္ဆခဲ့ၾကသည္။
ထိုေခါင္းေဆာင္ ၁၁ ဦးထဲတြင္ႏွင့္ အေသခံ ၈၀ ခန္႕အထဲတြင္ ၿမိဳ႕မွ ေလးစားသူမ်ားပါ သလိၿမိဳ႕ကလူေတြက အထင္မႀကီးေသာ မေလးစားေသာ အရက္သမား ေဆးသမား မ်ား လည္းပါပါသည္။ တခ်ဳိ႕ထိုရွစ္ရက္ေန႕က က်ေနာ္တုိ႕ႏွင့္အတူလာမေနေသာသူမ်ားက ေက်ာင္းသားသမဂၢအတြင္းစည္းကို ၀င္ေရာက္ရန္ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားမေအာာင္မျမင္ျဖစ္တုိင္း မင္းတို႕ေခါင္းေဆာင္ ၁၁ ေယာက္ထဲက ဟုိေကာင္ကေတာ့ဘယ္လို ဒီေကာင္ကေတာ့ဘယ္ ကဲ့သို႕ဘယ္ခ်မ္းသာျဖစ္သည္ဟု၄င္း အေသခံ ၇၀ တြင္ ဟိုေကာင္ကေတာ့ ေဆးသမား ဒီ ေကာင္ကေတာ့ အရက္သမားအစသျဖင့္ အထင္မႀကီးေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာခဲ့ၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္ အေသခံ ၇၀ ထဲတြင္ မပါေသာ္လည္း ၿမိဳ႕တြင္ ဆုိက္ကားနင္းစားသူ အရက္ႀကိဳက္တတ္သည့္ ကိုေဌးၾကည္ဆိုသည့္ အစ္ကိုတေယာက္က မနက္မိုးလင္းတိုင္းတြင္ သပိတ္စခန္းအားအေစာႀကီးေရာက္လာၿပီး စိတ္ခ်ရေသာ ထမင္းထုပ္မ်ားကို လာေရာက္ပို႕ ေဆာင္ေပးတတ္သူ က အရက္မူးးမူးျဖင့္ သပိတ္စခန္းထဲတြင္ ရွိေနက်ေနာ္တို႕ႏွင့္စကားေျပာ ဆိုေနေသာသတင္းမ်ား အျပင္သုိ႕ က်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္မ်ား ေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္ေပါက္ၾကားသြား ေသာအခါ မင္းတို႕မွာက အရက္သမား ဆိုက္ကားသမား ေဌးၾကည္လိုမ်ဳိးေတာင္မင္းတို႕ရဲ႕ စိတ္ခ်ရတဲ့ရဲေဘာ္ေတြဆိုေတာ့ ဆိုေသာအေျပာအဆိုမ်ဳိးမ်ားလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ပါသည္။ မည္သုိ႕ ပင္ျဖစ္ေစ ထုိရဲေဘာ္မ်ားကို က်ေနာ္တို႕ ကိုမိုးသီးစကားႏွင့္ေျပာရလွ်င္ မုိးထဲေရထဲတြင္ အား ကိုးခဲ့ၾကရသည္။ အသက္စြန္႕တုိက္ပြဲ၀င္ရမည့္ ေသႏုိင္ေသာလမ္းမ်ားတြင္ က်ေနာ္တို႕ ယုံၾကည္စြာ အျပန္အလွန္အားကိုးႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိေၾကာင့္ သပိတ္အရွိန္ေကာင္းလာၿပီး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တအားမ်ားလာေသာအခါတြင္ ဆိုက္ကားသမဂၢဖြင့္ပြဲကို က်ေနာ္တက္ျဖစ္ ေအာင္တက္ခဲ့ပါသည္။ ကိုေဌးၾကည္သည္ ဆိုက္ကားသမဂၢတြင္လညး္လူႀကီးေခါင္းေဆာင္မ ျဖစ္ခဲ့ပါ။
အေသခံရဲေဘာ္မ်ားအထဲတြင္မူ က်ေနာ္အပိုင္း ၂တြင္ တင္ျပခဲ့ေသာရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ သည့္ ကိုလွစိုး ကိုေအာင္သန္႕တို႕ဆက္လက္ပါ၀င္လာခဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္ထိုရဲေဘာ္အမည္ မ်ားကိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ကိုလွစိုးအားေမး၍ဆက္လက္ျပဳစုပါဦးမည္။ က်ေနာ္တို႕ ၈ ရက္ ၉ ရက္ ၁၀ ရက္ေဟာေျပာမႈမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕မွ လူႀကီးမ်ားအထဲမွ ေဒၚတင္ေထြးမူ (သခင္ဗသိန္း တင္သမီး၊ ေရွ႕ေန) ႏွင့္ ကိုေဖ၀င္း (ဒုိ႕ဗမာအစည္းအရုံး၀င္သခင္စံ၀င္းသား) တို႕က အေစာ ႀကီးကတည္းပင္ ၀င္ေရာက္ေဟာေျပာခဲ့ၾကပါသည္။ ထို႕အျပင္ သပိတ္စခန္းထဲသုိ႕ ရွစ္ေန႕ည ေနပိုင္းမွစ၍ လာေရာက္အားေပးသည့္အထဲတြင္ ေရွ႕ေနကိုဉာဏ္သိန္းမွာလည္း အားကိုးရ သည့္တိုက္ပြဲ၀င္ရဲေဘာ္ရဲဘက္တေယာက္ဟုဆိုခ်င္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ေရွ႕ေနအထဲတြင္ ဘယ္သူမွ က်ေနာ္တို႕ထံသို႕မလာရဲၾကေသးေခ်။ ၁၀ ရက္ေန႕လူစုခဏခြဲ၍ေသာ အခ်ိန္မ်ား တြင္အားကိုးရသူမ်ားမွာ အထက ၁ မွေက်ာင္းဆ၇ာ ဦးေအာင္ျမင့္ (ယခု BLC) ႏွင့္ ဆရာဦးဟုိပင္တို႕ပင္ျဖစ္သည္။
(ခဏရပ္နားပါဦးမည္ အပိုင္း ၄ အားဆက္ေရးပါမည္။)
ေခါက္ထားမည္႔စာကိုဒီေနရာမွာေရးပါ
No comments:
Post a Comment