ကိုဖုန္းေမာ္က်ဆုံးခဲ့တာ စက္မႈတကၠသိုလ္၀င္းထဲမွာပါ၊ အင္းစိန္လမ္းမမွာမဟုတ္ပါ၊

ဒီေန႕ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႕ဟာ ကိုဖုန္းေမာ္က်ဆုံးခဲ့တာ ၂၂ ေတာင္ တုိင္ခဲ့ပါၿပီေကာ၊ ဒီေန႕မွာေတာ့ က်ေနာ္ထူးထူးျခားျခား သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္တခု သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ထားမႈနဲ႕ လြဲေနတာေတြ႕လို႕ သိတ္လဲအေရးႀကီးလို႕ေျပာပါရေစ၊ ေဒါမာန္ဟုန္ စာအုပ္ဟာ က်ေနာ္တို႕၈၈၈၈ ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးအတြက္သမိုင္းမွတ္တမ္းေကာင္းစာအုပ္တအုပ္ပါ၊ က်ေနာ္မျငင္းပါ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္က်ဆုံးခဲ့တာ အင္းစိန္လမ္းမေပၚမွာဆိုတာမ်ဳိး နားလည္ႏုိင္တဲ့အခ်က္တခု ၄င္းစာအုပ္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ ၃ အပိုဒ္ ၅ ရဲ႕ တတိယ၊ စတုတၳ နဲ႕ ပဥၥမ စာေၾကာင္းေတြမွာ ေရးထားတဲ့အတြက္ တခ်ဳိ႕ ေနာက္ေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြမွာ ကိုဖုန္းေမာ္အင္းစိန္လမ္းမေပၚမွာက်ဆုံးခဲ့တာလို႕ ကိုးကားေရးသားလာၾကတဲ့အတြက္ က်ေနာ္အေနနဲ႕ သမိုင္းကို သိခဲ့တဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္ ေသနတ္အပစ္ခံရတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီအနားမွာ အေသအျခာရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္မေျပာမျဖစ္ေျပာရဖို႕ျဖစ္လာပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႕ တတိယႏုိင္ငံမထြက္ၾကခင္မွာ ႏုိ႕ဖိုးစခန္းမွာ အတူေနခဲ့ၾကတုန္းက ဗကသ က ကုိေရႊကိုက သူကအရင္စေျပာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားအဲဒီတုန္းက အဲဒီမွာရွိခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားအဲဒီအခ်က္ကို ေသေသခ်ာခ်ာသိရင္စာျပန္ေရးပါ ဆိုလို႕ ေျပာလာတဲ့အတြက္ က်ေနာ့အေနနဲ့ နဂိုကလည္းသမိုင္းအမွန္ကို တင္ျပခ်င္ေနတာရယ္ ကိုေရႊကို ရဲ႕ တြန္းအားေပးမႈေတြေရာနဲ႕ က်ေေနာ္ဒီစာကို ေရးျဖစ္တာပါ။ အမွန္က ေက်ာင္းသားေတြအားလုံး စက္မႈတကၠသိုလ္၀င္းထဲေရာက္ၿပီးက်ေတာ့မွာ လုံထိန္းေတြက စက္မႈတကၠသိုလ္ရဲ႕ ျခံစည္းရိုးအုတ္တံတုိင္းနံရံေတြေပၚမွာ သူတုိ႕ေတြရဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ေမးတင္ၿပီးအေသအျခာခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္ခဲ့တာပါ၊ အင္းစိန္လမ္းမက ပစ္ခတ္သူလုံထိန္းေတြရဲ႕ ေက်ာဖက္မွာက်န္ေနခဲ့ပါၿပီ၊ လမ္းမေပၚမွာ က်တယ္ဆိုရင္ သူတို႕သိတ္မလြန္ဘူး က်ေနာ္တို႕တေတြ ဆိုးလို႕လို႕ တခ်ဳိ႕လူေတြထင္ေကာင္းထင္ႏုိင္ပါတယ္၊ အခုက က်ေနာ္တို႕ေနတဲ့ စက္မႈတကၠသိုလ္နယ္ေျမထဲမွာ သူတို႕က အျပင္ကေနပစ္ထည့္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊ တကယ္ကေျပာခဲ့တဲ့လူေတြက လမ္းမဆိုတာ တင္စားတာေကာင္းလို႕ ေျပာျဖစ္တာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္၊